Ο μετασοβιετικός "φιλελεύθερος" πόλεμος
κατά του χριστιανισμού

Ο συγγραφέας ξεκινά την παράθεση στοιχείων στο νέο βιβλίο του από μια σύγχρονη ευρωαμερικανική αντίφαση: Ενώ οι δυτικοί σύμμαχοι κάνουν ό,τι μπορούν για να εξερεθίσουν τους ισλαμιστές στο εσωτερικό των ασιατικών χωρών προκαλώντας εκατόμβες νεκρών και τραυματιών προκειμένου να αντιμετωπισθεί η αποκληθείσα «τρομοκρατία», διακηρύσσουν ταυτόχρονα ακαδημαϊκώς (πρόσφατα δε και διά αποφάσεων ανώτερων δικαστηρίων και άλλων κορυφαίων διοικητικών τους οργάνων) ότι πρέπει να απομειωθεί η σημασία του Χριστιανισμού εντός των δυτικών κοινωνιών ως επίσημης θρησκείας, τάχα για... «να μην ερεθίζεται το Ισλάμ»!

Μνημονεύοντας σειρά αποφάσεων, πολιτικών και δικαστικών, στο δυτικό κόσμο για να στηρίξει τη διαπίστωση του περί της υπόψη αντιφάσεως, ο συγγραφέας χαρα-κτηρίζει πολιτισμικώς «αυτοχειριαστική» για τη Δύση τη στάση αυτή. Ιδίως δε όσον αφορά στην Ελλάδα, ο συγγραφέας παραθέτει την άποψη ότι με συνευθύνη όλων των πολιτικών ηγεσιών που κυβέρνησαν μεταπολιτευτικά τη χώρα, ο Χριστιανισμός προπηλακίζεται, δήθεν για «να μην ερεθίζεται ο Ισλάμ», κατά το φαινόμενο του ντόμινο (ή ευρωπαϊκού «κεκτημένου») και όχι εξαιτίας σημαντικών εγγενών λόγων.