Αββάκυρος

Μία λίαν επιμελημένη έκδοσις, περιλαμβάνουσα την ισάγγελον πολιτείαν και τα παράδοξα θαύματα των αγίων Αμπακίρ (Κύρου) και Αμπαγιουχάνα (Ιωάννου) των Αναργύρων, με πλούσιον φωτογραφικόν υλικόν (δύο 16σελιδα έγχρωμα).

Τα κείμενα είναι του αγίου Σωφρονίου Ιεροσολύμων, ο οποίος κατά μίαν προσκυνηματικήν επίσκεψίν του εις την Αλεξάνδρειαν αρρώστησε από ανίατον ασθένειαν των οφθαλμών και θεραπευθείς υπό των Αγίων υπεσχέθη να συγγράψη τον βίον και τα θαύματα αυτών. Η δε προσεγμένη μετάφρασις, καθώς και η όλη επιμέλεια του έργου (πρόλογος, εισαγωγή, σχόλια κλπ.) έγιναν από τον θεολόγον, κοπτολόγον και νομικόν Ιωάννην Φουρτούναν, πανεπιστημιακόν διδάσκοντα εις την Αίγυπτον, όπου έλαβε χώραν και το μαρτύριον των Αγίων.

Οι ένδοξοι μάρτυρες Κύρος και Ιωάννης, δύο εκ των είκοσι συνολικώς αγίων Αναργύρων, έζησαν και ησκήτευσαν εις τα περίχωρα της Αλεξανδρείας Αιγύπτου. Ο μεν άγιος Κύρος κατήγετο εκ της Αλεξανδρείας, ο δε άγιος Ιωάννης από την Έδεσσαν της Μεσοποταμίας. Κατά την περίοδον των φοβερών διωγμών επί Διοκλητιανού (284-305 μΧ.) εμαρτύρησαν κατά το έτος 292 μ.Χ. πλησίον της Αλεξανδρείας και εις την περιοχήν του σημερινού προαστείου της Πόλεως Αμπουκίρ, το οποίον επωνομάσθη εις μνήμην και ανάμνησιν της παρουσίας των αγίων (Αμπουκίρ ετυμολογικώς σημαίνει τόπος του αγίου Κύρου). Μαζί με τους Αγίους εμαρτύρησαν και αι παρθενομάρτυρες Θοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία μετά της μητρός αυτών Αθανασίας.

Εις τον τόπον του μαρτυρίου των αργότερον και εις καιρούς ειρήνης εκτίσθη ο περίλαμπρος Ναός των Αγίων, ο οποίος απετέλεσε δευτέραν πηγήν Σιλωάμ, την κατ’ Αίγυπτον. Εις τον Ναόν προσήρχοντο δια θεραπείαν χιλιάδες προσκυνητών και πάντες ελάμβανον την ίασιν και την σωτηρίαν με αλλεπάλληλα θαύματα, παράδοξα και εξαίσια, τα οποία περιλαμβάνονται εις την συλλογήν του αγίου Σωφρονίου, ο οποίος με την ευφράδειάν του και την ποητικήν έκφρασιν έκαμε τας διηγήσεις των θαυμάτων εντυπωσιακάς και συναρπαστικάς. Ως γνωστόν, ο άγιος Σωφρόνιος, εκτός του σπουδαίου συγγραφικού του έργου, ήτο και άριστος ποιητής και υμνογράφος. Καλλώπισε και ωλοκλήρωσεν εις ποιητικήν σύνθεσιν τον «Επιλύχνιον Ύμνον» «Φως ιλαρόν…», συνέθεσε τα προεόρτια δοξαστικά των Χριστουγέννων, των Ωρών των Θεοφανείων, των Μεγάλων Ωρών της Μ. Παρασκευής, του Μεγάλου Αγιασμού («Φωνή Κυρίου επί των υδάτων…») κ.α.